copy6-เสียวในโรงพยาบาลชื่อดัง

เป็นเรื่องที่ผมได้เจอในโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่งแถวๆลาดพร้าว (ผมไม่ขอเอ่ยชื่อนะคับ) พอดีวันันั้นผมต้องไปเยี่ยมเพื่อนที่ทำมูลนิธิด้วยกันพอดีเค้าป ่วยต้องพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลแห่งนี้ ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 3ทุ่มแล้วซึ่งใกล้หมดเวลาเยี่ยมแล้วผมรีบมากพอถึงรพ. แล้วผมจอดรถได้ก็รีบวิ่งเลยคับ ตึกที่เพื่อนผมอยู่นั้นเป็นตึกเก่าซึ่งตั้งอยู่ด้านหลังของรพ. คือนึกภาพตามนะคับ เวลานั้น3ทุ่มแล้วคือภายในตึกแรกด้านหลังๆเค้าปิดไฟกันหมดเพื่อ เป็นการประหยัดไฟ(มั้งคับ)ในนั้นจึงมึดมากคือ จะเห็นไฟแค่ที่ส่องมาจากประตูที่จะออกไปตึกหลังนะคับด้วยความรี บผมจึงเดินเร็วมากเลยไม่ค่อยสนใจราบละเอียดรอบๆข้าง ผมเข้าในตัวตึกที่2 ได้ ก็จะเจอลิฟ2 ตัวคือด้านซ้ายและขวาผมกดเรียกลีฟกดเสร็จลีฟเปิดพร้อมกันเลยครั บทั้ง2 ตัว ตัวขวาผมสังเกตเห็นว่าไฟมันไม่ติดเลย ส่วนตัวซ้ายนั้นไฟติดครับ แต่ไฟค่อนข้างที่จะหรี่คือไม่ค่อยสว่าง ผมเลยตัดสินใจเข้าตัวซ้ายครับในใจคิดว่าไฟหรี่ยังดีกว่าไม่มีไฟ จริงไหมครับ พอเข้าไปผมก็กดเลขชั้นเพื่อนผมอยู่ชั้น4ซึ่งตามปกตนะคับ4ชั้นมั นไม่น่านานจริงม่ะ เชื่อไหมคับผมยืนอยู่ในลีฟเกือบ20นาที ตอนแรกคิดว่าลีฟค้างคับแต่พอดูเลขมันเลื่อนคับ พอถึงชั้น4ได้ลีฟก็เปิดคับไฟบริเวณนั้นดับหมดเลย ผมเริ่มใจคอไม่ดีล่ะ แต่พยายามเดินไปให้ถึงห้องของเพื่อนเพราะคิดว่ามาถึงแล้วยังไงก ็ต้องไปหามันให้ได้ ผมเดินไปได้หน่อยก็เจอทาง3 แยกคับทางขวาเป็นเคาเตอร์พยาบาลส่วนทางซ้ายเป็นทางมึดๆคับผมเลย เดินไปทางขวา ตรงนั้นมีไฟผมเริ่มอุ่นใจยังไงก็ยังเจอคนว่ะ (คิดในใจ) แล้ผมก็เดินเข้าไปผมเห็นพยาบาลอยู่2คนคับ ทั้ง2นั่งทำงานอยู่ก้มหน้าก้มตาไม่เงยเลยคับผมเลยถามว่า “ขอโทษคับห้อง 410 ไปทางไหนครับ” พยาบาลทั้ง2 คนไม่ตอบอะไรเลยครับ ผมงง ทำไมเค้าไม่ตอบว่ะ(คิดในใจ) ผมเลยถามอีกทีเพื่อม่ะกี้ไม่ได้ยิน ทั้ง2 เงียบอีกคับ ผมเลยเดินหาเองซะเลย ออกเดินได้แปปหนึ่งก็เจอพยาบาลอีกคนกำลังเดินถือของสวนกับผมผมเ ลยถามนางพยาบาลคนนั้นเรื่องห้องคับนางพยาบาลคนนี้บอกผมแล้วก็เด ินไปส่งที่ห้องของเพื่อนผม เธอน่าตาใจดีคับ ระหว่างทางผมเลยถามว่านางพยาบาลที่นั่งตรงนั้นทำไมไม่ยอมพูดอะไ รเลยผมพูดพลางก็ชี้ไปที่เคาเตอร์แต่พอดูที่เคาเตอร์ไม่มีแล้วคั บนางพยาบาลทำหน้างงๆแล้วก็บอกผมว่า”เคาเตอร์นั้นไม่มีพยาบาลนั่ งหรอกค่ะ พยาบาลจะนั่งอีกเคาเตอร์ที่ชั่นล่าง”ผมยังเถียงเลยว่าเป็นไปไม่ ได้ก็เมื่อกี้ผมยังเห็นอยู่เลยตั้ง2คนพยาบาลหน้าเริ่มเปลียนสีค ับบอกว่าผมคงตาฟาดไปเอง เธอรีบพาผมไปส่งในห้องเพื่อนผมแล้วรีบออกไปเลยผมเลยถามเพื่อนว่ า”เฮ้ย เคาเตอร์ตรงหัวมุมนั้นไม่มีนางพยาบาลนั่งหรือว่ะ” เพื่อนผมตอบว่า”ผมมาอยู่ได้4วันแล้วไม่เคยเห็นเลยก็เห็นว่าพยาบ าลจะขึ้นมาจากชั้น3 นี้หว่า” ผมเริ่มกลัวแล้วแต่ผมไม่บอกเพื่อนกลัวมันจะกลัวพอเยียมเสร็จเป็ นเวลาประมาณ4ทุ่ม เกือบๆ 5ทุ่มแล้วผมเลยลาเพื่อนกลับบ้านคับ พอผมเดินกำลังจะเข้าลีฟก็สังเกตเห็นว่าลีฟตัวที่ผมขึ้นมามันเหม ือนใช้การไม่ได้คับผมกดเรียกลีฟอีกตัวก็มาไฟเป็นปกติคับไม่เหมื อนตอนขามาที่ไฟไม่ติดคับพอเข้าผมก็กดชั้นเชื่อไหมคับว่าใช้เวลา เร็วกว่าขาขึ้นมาก พอถึงชั้นล่างผมเดินออกจากลีฟผมก็กำลังจะเดินออกจากประตูที่ต่อ กับตึกหน้าคับแต่หางตาผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่หางตาข้างขวา คับผมหันไปดูเชื่อไหมคับผมขาออ่นแทบทรุดเพราะสิ่งที่ผมเห็นคือล ีฟตัวนั้นปิดแบบมีไม้กั้นไว้แล้วเขียนว่าปิดห้ามใช้ ผมรีบเดินออกจากจัวตึกทันทีคับเดินออกมาเจอยามผมเลยถามยามเรื่อ งลีฟคับแต่ผมก็ไคบตอบที่น่าขนลุกทันทีว่าลีฟตัวนั้นไม่เคยเปิดใ ห้ใช้เลยเพราะเมื่อประมาณ3เดิอนที่แล่วตึกนี้สร้างลีฟใหม่แล้วม ีคนงานทำลีฟตกลงมาตายภายในห้องทางเดินลีฟตัวนั้นเลยไม่เปิดเพรา ะยังสร้างไม่เสร็จ ส่วนเรื่องนางพยาบาล2 คนนั้นผมไม่ได้ถามคับเพราะตอนนั้นกลัวจนทำอะไรไม่ถูก
แล้วสิ่งที่ผมได้เจอได้พบคืออะไร? ผมขึ้นไปหาเพื่อนได้อย่างไร? อะไรทำให้เป็นอย่างนั้น? นางพยาบาล2 คนนั้นคือใคร? ทุกวันนี้ผมยังคงหาคำตอยไม่ได้เลยคับยังไงถ้าคุณมีโอกาสได้ไป อย่าลืมถามให้ผมนะคับ!!! อาสาร่วมกตัญญู ไว้เจอกันเรื่องหน้านะครับ
ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะคับ ปัจจุบันผมได้ทำงานอยู่ในมูลนิธิ ร่วมกตัญญูเป็นอาสาสมัคร น่ะคับ ผมเลยได้มีโอกาสที่จะได้เจอได้ฟังเรื่องพวกนี้ค่อนข้างเยอ ะเรื่องแรกผมได้เจอมากับตัวเลยคับ